بنده ی عشقم و از هر دو جهان آزادم

[ و به یکى از کسانى که بدو سخنى گفته بود و از مقدار وى بزرگتر مى‏نمود فرمود : ] پر نیاورده پریدى و در خردسالى بانگ در کشیدى . [ و شکیر ، نخست پرهاست که بر پرنده روید ، پیش از آنکه نیرومند و استوار شود ، و سقب شتر خردسال است و شتر بانگ بر نیاورد مگر آنگاه که فحل گردد . ] [نهج البلاغه]

بیا و بخوان (انتظار) نویسنده: برجان جمعه 88/12/21 ساعت 4:37 ع

   برای تو می نویسم که تا به حال زیاد برایت نوشته اند

              اما تا به حال نیامدی

    نیامدی و هیچکدام از جمله ها را نخواندی....

     بیاه و همین یک جمله را بخوان:

                       «اگر منتظرم، زنده ام!»

سخن دوستان( )