بنده ی عشقم و از هر دو جهان آزادم

ما را حقى است اگر دادند بستانیم و گرنه ترک شتران سوار شویم و برانیم هر چند شبروى به درازا کشد . [ و این از سخنان لطیف و فصیح است و معنى آن این است که اگر حق ما را ندادند ما خوار خواهیم بود چنانکه ردیف شتر سوار بر سرین شتر نشیند ، چون بنده و اسیر و مانند آن . ] [نهج البلاغه]

نگاه نویسنده: برجان دوشنبه 89/6/15 ساعت 1:12 ص

سوزد درون سینه ام از حجم گرم آن نگاه

با خاطرت شاد و خوشم، در این شب سرد و سیاه

ای جان من آخر بیا، بر عاشقت رحمی بکن

رحمی برای آن که شد، عاشق برای یک نگاه

آنکس که گر غم آیدت، زار و پریشان می شود

آنکس که تا رحمی ندید، از بی پناهی گفت: آه

آهی کشید از جان خود، پا تا به سر نالان بشد

گفت ای عدو خوش می کشی، کشتن برای یک نگاه

بر جان ما خون کرده ای، از رنج ها که داده ای

خون کرده ای، دل برده ای، با یک نظر، آن یک نگاه

سخن دوستان( )